- توضیحات
- نوشته شده توسط manager
- دسته: ـ منظور از ميمونشدن گروهي از يهوديان در آيه 65سوره بقره چيست؟
- بازدید: 1041
پرسش:
منظور از ميمونشدن گروهي از يهوديان در آيه 65سوره بقره چيست؟
پاسخ:
قرآنكريم در آيات شصت و پنجم و ششم سوره بقره به شكست بنياسرائيل در آزمايش روز شنبه و مجازات عبرتآموز آنان اشاره ميكند و ميفرمايد: (وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَوْا مِنْكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ)؛ «و بيقين دانستيد (حال) كساني از شما را، كه در (روز) شنبه [از حدّ]، تجاوز كردند و به آنان گفتيم: «ميمونهايي طرد شده باشيد!»»
(فَجَعَلْنَاهَا نَكَالاً لِمَا بَيْنَ يَدَيْهَا وَمَا خَلْفَهَا وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ)؛ «و آن (كيفر) را عبرتي براي (مردم) در پيشرويشان (در آن عصر) و (نسلهاي) پشتسرشان و پندي براي پارسايان (خود نگهدار) قرار داديم».
نكات و اشارات
1. داستان تعطيلي روز شنبه و آزمايش يهوديان در آيه 65 و 66 سوره بقره و در آيه 60 سوره مائده و آيه 163 تا 166 سوره اعراف آمده است و در سوره اعراف كاملتر بيان شده است. اين تكرار و تأكيد قرآنكريم نشاندهنده اهميت اين ماجرا و عبرتآموز بودن آن است.
2. براي يهوديان روزهاي شنبه تعطيل اعلام شده است و به گروهي از بنياسرائيل كه در شهري در كنار دريا زندگي ميكردند[1]، دستور داده شد كه روزهاي شنبه صيد ماهي را كنار گذارند.
اما در همان روز ماهيها جلوهگري بيشتري ميكردند، و يهوديان مزّورانه قانون الهي را شكستند، يعني در كنار دريا حوضچههايي ساختند، و هنگامي كه ماهيها در روز شنبه داخل آن ميشدند، راه آن را ميبستند و يكشنبه به صيد آنها ميپرداختند، و يا شنبهها قلاب در دريا ميانداختند و يكشنبه ماهي آن را ميگرفتند و يا آنگونه كه در برخي حكايتها آمده است روزهاي شنبه با بياعتنايي به فرمان الهي، مشغول صيد ماهي شدند؛ البته ممكن است همه اين حكايتهاي مفسران درست باشد و مرحله به مرحله پيش رفتند تا بيپروا به صيد پرداختند[2].
3. از آيات قرآن به خوبي استفاده ميشود كه اين ممنوعيت صيد در روزهاي شنبه يك دستور آزمايشي بود، كه گروه كثيري از بنياسرائيل در اين امتحان شكست خوردند چرا كه ظاهر قانون را حفظ كردند ولي روح قانون را كنار گذاشتند.
4. واژه «سَبْت» در لغت به معناي «تعطيل كار براي استراحت» است و روزهاي شنبه را به اين نام ميخواندند، چراكه در اين روز كارها تعطيل بود[3].
5. واژه «كُونُوا» به معناي «بوده باشيد» يك فرمان تكويني است[4].
يعني خدا به آنان گفت ميمون باشيد و آنان ميمون شدند.
6. در آيه فوق به «مسخ» اشاره شده است كه به معناي «تغيير شكل انساني به صورت حيوان» است كه در اين آيه مسخ گروه نافرمانان بنياسرائيل به ميمون ميباشد و در آيه 60 مائده از مسخ افراد به ميمون و خوك ياد شده است؛ در اين مورد مفسران دو ديدگاه دارند:
برخي برآنند كه واقعاً آن يهوديان به صورت ميمون درآمدند و سپس هلاك شدند و اين امري معجزهآسا و عذابي الهي بود كه خارق عادت بود و برخي از مفسران برآنند كه «مسخ» در اينجا به معناي مسخ روحاني و دگرگوني صفات اخلاقي افراد است. يعني آن يهوديان صفاتي همانند ميمون يا خوك پيدا كردند كه تقليد كوركورانه و شكم پرستي از صفات بارز اين حيوانات است[5].
7. مجازات شديد يهوديان قانونشكن درس عبرتآموزي براي همه متجاوزان آن عصر و نسلهاي بعد است كه از تكرار اين نافرمانيها جلوگيري ميكند و نيز پندي براي پارسايان است كه هر كس باتقوا باشد و به دستورات الهي عمل كند گرفتار عذاب نخواهد شد.
8. در حديثي از امام باقر و صادق8 حكايت شده كه مقصود از حاضران در اين آيه، مردم آن عصر و منظور از نسلهاي بعدي، ما مسلمانان هستيم، يعني اين درس عبرت، مخصوص بنياسرائيل نبود و همه انسانها را شامل ميشود[6].
آموزهها و پيامها
1. پيام آيه اول آن است كه سزاي قانونشكنان، مسخ، دگرگوني و طرد و تحقير است.
2. پيام آيه دوم آن است كه از سرنوشت عذابآلود قانونشكنان متجاوز پيشين، پند و عبرت آموزيد. (و قوانين الهي را محترم شماريد.)
3. آموزه آيه آن است كه در قانونگرايي، پيروي ظاهري از قانون كافي نيست بلكه تبعيت از روح قانون مهم است[7].
[1]. نام آن شهر را «ايله» در كنار درياي احمر گفتهاند كه امروز به نام «ايلات» معروف است.
[2]. صافي، ج2، ص 246 و نمونه، ج 6، ص 3 ـ 422 و برهان، ج 2، ص 42 و مجمع البيان ذيل آيه.
[3]. همان.
[4]. مثل: (إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئاً أَن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ)، (يس/ 28).
[5]. ديدگاه اول را به مشهور مفسرين و ديدگاه دوم را به «مجاهد» از قدماي مفسرين نسبت دادهاند. (نمونه، ج 6، ص 6 ـ 425)
[6]. مجمعالبيان ذيل آيه.
[7]. اين مطلب با توجه به داستان اصحاب سبت و آيات ديگر آن بدست ميآيد.